สำหรับผู้ที่พึ่งจะเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่น เริ่มแรกเราควรจะทำความรู้จักกับตัวอักษรในภาษาญี่ปุ่นกันก่อน
ซึ่งตัวอักษรที่ใช้ในภาษาญี่ปุ่นจะแบ่งออกเป็น 4 ชนิด ได้แก่
ซึ่งตัวอักษรที่ใช้ในภาษาญี่ปุ่นจะแบ่งออกเป็น 4 ชนิด ได้แก่
- ฮิรางานะ (hiragana) คือ ตัวอักษรที่ใช้ทั่วไปในญี่ปุ่น
เช่น ねこ (neko) , いぬ (inu) - คาตาคานะ (katakana) คือ ตัวอักษรที่ญี่ปุ่นนำมาใช้ แทนคำศัพท์ที่มาจากภาษาต่างประเทศ หรือ บางครั้งก็เอาไว้เน้นคำให้เก๋ๆ
เช่น ダメ (dame) 、スゴイ (sugoi) - คันจิ (kanji) คือ ตัวอักษรภาษาจีนที่ ญี่ปุ่นนำมาใช้ในระบบของภาษาญี่ปุ่น เนื่องจากคำพ้องเสียงในภาษาญี่ปุ่นมีค่อนข้างเยอะ
โดยมากก็เลยมักใช้คันจิเขียน คันจิบางตัวก็จะมีความหมายเหมือนกับตัวอักษรในภาษาจีน บางตัวก็คล้ายๆหรือใกล้เคียง
แต่บางตัวไม่เหมือนเลย ซึ่งตัวคันจินี้ถูกใช้มาตั้งแต่สมัยอดีต (ก่อน พศ.600 ในยุคของราชวงศ์ฮั่น ก็มีการใช้อักษรจีนโบราณแล้ว ) - โรมันจิ (romanji) คือ อักษรภาษาอังกฤษที่ใช้แทนคำอ่านเสียงของภาษาญี่ปุ่น (คล้ายๆที่ พินอิน ของภาษาจีน)
ฮิรางานะ (ひらがな)
| วรรค อะ | あ(อะ) | い(อิ) | う(อุ) | え(เอะ) | お(โอะ) |
| วรรค คะ | か(คะ) | き(คิ) | く(คุ) | け(เคะ) | こ(โคะ) |
| วรรค ซะ | さ(ซะ) | し(ชิ) | す(ซุ) | せ(เซะ) | そ(โซะ) |
| วรรค ทะ | た(ทะ) | ち(จิ) | つ(ทซึ) | て(เทะ) | と(โทะ) |
| วรรค นะ | な(นะ) | に(นิ) | ぬ(นุ) | ね(เนะ) | の(โนะ) |
| วรรค ฮะ | は(ฮะ) | ひ(ฮิ) | ふ(ฟุ) | へ(เฮะ) | ほ(โฮะ) |
| วรรค มะ | ま(มะ) | み(มิ) | む(มุ) | め(เมะ) | も(โมะ) |
| วรรค ยะ | や(ยะ) | ゆ(ยุ) | よ(โยะ) | ||
| วรรค ระ | ら(ระ) | り(ริ) | る(รุ) | れ(เระ) | ろ(โระ) |
| わ(วะ) | を(โอะ) | ん(อึน) |
คะตะกะนะ (かたかな)
| วรรค อะ | ア(อะ) | イ(อิ) | ウ(อุ) | エ(เอะ) | オ(โอะ) |
| วรรค คะ | カ(คะ) | キ(คิ) | ク(คุ) | ケ(เคะ) | コ(โคะ) |
| วรรค ซะ | サ(ซะ) | シ(ชิ) | ス(ซุ) | セ(เซะ) | ソ(โซะ) |
| วรรค ตะ | タ(ตะ) | チ(จิ) | ツ(ทซุ) | テ(เตะ) | ト(โตะ) |
| วรรค นะ | ナ(นะ) | ニ(นิ) | ヌ(นุ) | ネ(เนะ) | ノ(โนะ) |
| วรรค ฮะ | ハ(ฮะ) | ヒ(ฮิ) | フ(ฟุ) | ヘ(เฮะ) | ホ(โฮะ) |
| วรรค มะ | マ(มะ) | ミ(มิ) | ム(มุ) | メ(เมะ) | モ(โมะ) |
| วรรค ยะ | ヤ(ยะ) | ユ(ยุ) | ヨ(โยะ) | ||
| วรรค ระ | ラ(ระ) | リ(ริ) | ル(รุ) | レ(เระ) | ロ(โระ) |
| ワ(วะ) | ヲ(โอะ) | ン(อึง หรือ อุง) |
